Aklıma gelen çaresizlikler ufkumu yükseltiyordu.Hayaller biter miydi? Yoksa onları aç mı bırakıyorduk. Yaşadıklarının yazıya dönüşmesini tarih şahit oluyordu.Şimdi örnek ve pargraflarda göstermeye çalışacam.
Görmek yetmez .Dokunmalı,bulanmalı ve anlamını hissetmeli kelimenin sancısını. Sadece tez geçsin diye iki cümleyi satıra vurmak yetiyor mu?
Kader insana tercihleri ve istekleri sunar. Bize düşen hayallerimizin peşine düşmek.Ama bu ödül biraz zorluklarla dolu.
Bu yüzden herkes aynı çizgide değil tabi ki...
Hayat, insana hayalleri kullanarak hedeflerini büyütmesini öğretmiştir.
İnsan hata yapabilir belki ama tekrarlanan yanlışlar insanı acıtır. İnsan hep unutur.Yeter ki yeni hedefler bulunsun....
Beni anladıysanız ve düşüncelerime dokunduysanız ne mutlu bana.
Diğer yazılarımda görüşmek üzere.....
Serzaf Serkan Zafer
