Nerelisin? (Where are you from;)

/>      

         Hey dünyalı!Bu gezegenin neresindensin?Aynı ülkeden mi geliyoruz?Hey komşu senle en son ne zaman kaynattık gibi vs şeyler.....Bazen bu dünyadaki alışkanlıklarını, bizim huylarımızı;adet ve göreneklerimize bile etki edebiliyor.  O yüzden insanlar ilk bakışta peşin hüküm verebiliyorlar.Tabi bu devamlı göç halinde olan insanlar için geçerli değil bence....

            Hey insanoğlu benzemez misin diğer yarına...Aynı dünyadasın farklı bir özgünlük mü istiyorsun..!Önce çalmadığın kapılara,kırdığın kalplere çare olmaya bak?

         İyi değil mi? Yabancı bir memlekette hemşerilerinle buluşmak...İnsan bir sıcaklık istiyor işte. ..Ama bazen insan kendi yurdunda yalnızları oynayabilir. Teksiniz veya kalabalık;hayat bizi biraz sürüklüyor....

        Ufkum ötesinde görmek istediniz mi,bilmiyorum.Ama ben böyle insanlarla bazen karşılaştım veya tv'den takip ettim.Evet;kimsenin aslında fazla bilgi sahibi veya paraya ihtiyaç duymadıklarını gördüm.Tek fark onlar iletişimi ve paylaşımı severken;bizler bencil ve karamsar hatta çıkarını öne süren kişiler olmuşuz....

   

         Güvenmek istersin sevdiklerine....Onlarda sana kazık ata ata seni gebe bırakıllar. Karşılık verince de seni kuyunun dibinde ipini keser ,bir dışkı gibi olursun..Bırakın ve  gerçek dostluklara kulaç attın.Unutmayın,yalnız olmak bir sebep değil;bir sonuçttur..... 

          Nerdesin?Aklın alıyor mu?Sen buraya bağlı mısın?Özgür değil misin?Beni bir başkasına veya hemşerilerinle mi benzettin? Daba çok mu çevre istiyorsun?Sorular çok,özür dilerim....Belki siz bu soruların cevabını benden  daha iyi biliyorsun. Fakat  başkasından duyunca hoşlanıyorsunuz?Belki bu bir ikilem yada cevapsız bir tabu....

  

          İnsan,çevresinde ne bulursa yansıtıyor kendi hayatına....Kimse bulunduğu konumu bir ayrım veya zirve noktası sanmayın. ...!Biz aynı soydan (Hz.Adem'in torunlarıyız)geliyoruz....Önemli nokta; nereli oldunuz hiç önemli değil...Nereye gidiyoruz.Benim için bu daha kıymetli.......

          Bu yazdıklarım kimsenin zoruna gitmesin.İşler daha iyi  gitsin,herkes kazansın.Önemli olan insanlık....

         Diğer yazımda görüşmek üzere...Bana vakit ayırdığınız için teşekkür  ederim.....

            ........By Serzaf......;);):):);)

HİÇ GEÇ KALDIM MI ?

/>

 

         Bazen yataktan hiç kalmak gelmez.Bu cümle tanıdık geliyor bana nedense... Birden kulağıma gelen zil,beni kaldırmaya çalışırdı.Bu uyku bu kadar tatlı mı olmak zorundaydı? Tabi, insanın düzensiz bir programı varsa başına neler gelmez ki?Herşeyin bir zamanı olduğunu bilmiyorsanız.Biraz azarda duyabilirsiniz,zararda edebilirsiniz.

           -Geç kalmak sorun değil aslında;bunu alışkanlık yapmak bizi zor duruma düşürebilir.

           -Belki saat çalmış olmayabilir.Bu saat bazen nankör olabiliyor,diye düşebilirsiniz..

         -Herkesin bir yatış saati vardır.Unutmayın erken yatarsanız,bir sorun çıkmaz...

         -Geç kalmak sorun değil aslında bir işiniz yoksa...Önemli olan kendini kandırmamak.

         Anılarım bana şunu öğretti:) Her insanın bir zayıf ve güçlü yönleri olabileceğini gördüm.

         Hesapta olmayan veya son ana bırakılan sorumluklar:) Bizi bu durumun  o kadar zor duruma soktuğunu hem yaşadım hemde şahit oldum.

         Hayat insanın gençliğini aldığı zaman:)Yapamadığımız şeyler için geç kaldığımızın farkına   varırız ama nafile...

          Bu kadar negatif olmaya gerek yok.İyi olmak için kendimize bahaneler yaratılım.Mesela:

            # Geçiktik ama telafi sınavı isteyebiliriz.

            #Elektrik faturasını ödemeye geç kalırsak, gece karanlıkta kalmıyacağız.

           #Dolmuşa geç kaldık.Üzülmeyin beş dk. sonra yenisi gelir.

           #Unutmayın bazen hayatta geç gelebilir.Siz fazla mı acele ediyorsunuz,acaba? 

         Pişmanlık kötü birşey ama bunu tekrarlamak,insanı kötü durumlara koyabilir.Unutmayın; geç kalmak kötü birşey değil.Yanlış bir davranışı huy edinmek kötüdür.

          Tecrübe en büyük nimettir.Umarım,ulaşmak istediğiniz hedeflere geç kalmasınız.Şimdilik bu kadar......

          Gelecek yazımda görüşmek üzere....Teşekkürler..............

          

                                                                                                       .......SERZAF........

      

UNUTKAN OLMAK SORUN MU ?

/>        Bir düşünce sarar bizi ya aklımızda... Kelime yerinde yoktur,sanki.Ararsın bulamazsın.Sonra aklına birkaç kelime ama işe yaramaz.Bende bunu kafama çok takıyordum.Sonra sorun olmadığını fark ettim.Pozitif olmayı böyle yaparak başardım.......        
     

        Dünya bizi sırtında taşırken,bizim ona yük olduğumuzu unutabiliyoruz.Bu misal,düşündüğüm fikirlerden sadece öne çıkardığım bir cümle.İnsanın herşeyi bilebilmesi imkansız olabilir.Fakat insanoğlu için unutkanlığın bile gerekli olabileceğini düşenebiliyorum.Herşeyin dozunu kaçırmamak,daha hayırlı olur diye düşünüyorum.Sevgi veya nefret bunun gibi duygular insanı bazen zedelebilir.Böyle durumlarda unutmak en büyük ilaçtır.

          Aklımızın almadığı şeyler bilinç altına bekler.Bize lazım olan sadece o bilgiyi çağırmasını bilmek.Aslında bizde bir eksiklik olmuyor.Sadece beynimizin yoğunlaşması sorunu yaşıyoruz,galiba.Yazı silinir ama izi kalır.Hayatta bize böyle çizgiler bırakır,her yaşta.Sadece bize bu çizgileri birleştirip,anıları canlandırmak olacaktır.Unutmak bizi, daha fazla bilginin altında ezilmekten kurtarıl ve hayatın sonsuzluğunda özgürlüğü tattırır.

          Unutkanlık olsada olmasa da önemli değil,bence.Yeter ki hastalık haline dönüşmesini engellenmesidir. İnsanların kendilerini taze fikirlere kapatması,hayata ve çevresine ilgisiz olmasıdır,unutkanlığın sebeplerinden biridir.Kişi eski fikirlerini korumak için kendini devamlı güncel tutmalıdır.

          Bilgi, kuş misali kimin başına konar.Kimi başını terk eder,bilinmez.Bu yüzden kendimize yatırım yapmalıyız.Bilgilerimizi beceriye çevirerek,işimizi görünür hale sokmalıyız.Unutmamamız gereken tek şey tecrübelerimizin bize bıraktığı miras olmalı.Bu mirası bulmak kolaydır.Ama olmayan bir bilgiyi çağırmak,bizi zor durumlara düşürebilir.

         Unutmamın belki bir sebebi var.Dertlerin cümlesini,hasretin kokusunu ve bana yük olan hatalarım;sizlere artık hayatımda görmek istemiyorum.O yüzden diyorum ki;unutkan olmak sorun mu?Herşey sorun benim için.Fakat sorunları unutmak bir mutluluk......

         Serzaf derki: İşin sırrı yok aslında.Hafıza silinse dahi insanın bilgilerini tazelemek için özverili olduğu sürece,şansı her zaman pozitiftir.

                 Gelecek yazımda görüşmek üzere....TEŞEKKÜRLER. ......

                                                                                                                SERZAF

       
       
           

ÖZGÜNLÜK VE ÖZGÜVEN VARSA;

/>

          Ufkum  vardı ve birçok hayalim ,tıpkı sizler gibi....Ama özgünlüklüğün yoksa hepsi taklit,hepsi başarısızlık.İnsanların yenilgiyi kabul etmedikçe,başardıklarını kendim şahit oldum.Şimdi ķüçük bir vaktiniz varsa,bu kalbi bir kez daha artıracaksınız.....
   

         Merhaba,herşeyin bittiği bir yer var ya,ben ordayım. Yalnız kalmıştım kalabalıklar arasında.Sanki,tatsız-tuzsuz kalmıştım.Dünya benim içimde kaybolmuştu. Başkaları için güzel vardı.Benimki sade bir gazoz gibiydi.Sadece gazı vardı.....Saçmalıyorum galiba ama sadece hislerime sizi ortak etmek istedim.Benim geçirdiğim sadece bir hastalık.Merak etmeyin, ben doktorumla artık kanka oldum.Yani sağlık durumun gittikçe iyiye gidiyor.Şimdi diyeceksiniz: ne ilgisi var?ÖZGÜNLÜK veya ÖZGÜVENİN bu yorumlarımın...Hastalığımın aslında neden başladığını? Yalnızlığı suçlumak kolay dı,galiba benim için...Fakat,sonuçları ağır olmuştu.....Çıkış yolları ,denemeleri ve yanılgılarım. Bu kadar korkmayın,hepsinden biraz olacak.Sadece siz benim gibi olanları, sizden farklı olmadıklarını düşündurebilirilsem,ne mutlu bana........

          Yarım kalmıştı,kariyerinin basamakları....Düşmüştüm,canım acıyordu. Evet,bir el vardı.O el sevdiklerim sembolü idi.Ve karar verdim.Onların sevgisi beni ısıtacaktı.Tamam artık eskisi gibi olmayacaktım.Bu sefer daha iyi değerlendirecektim,bu fırsatı...
   

         Neden böyle oldu?Ben niye bu durumdayım? Sadece soruyorum. Ama tek yanıt,vardı.İlaç ve iğne gibi vs..Günler tek bir gün gibiydi,sanki.Çevremdeki insanlar vardı.Kimisi çok ağır kimisi benden hafif...O zaman anladım ki,onlardan korkmam gerek yoktu.Sadece hastalığımın geçmesi için özgüvenini tekrar kazanmaya karar verdim. Bu yüzden kendime yararlı uğraşlar bulmaya çalıştım.Başardığım her sorumluluk bana özgüvenimi verdi sanki.Çevrem bana ayrı bir önem vermeye başladı.Böylece özgün bir kişiliğe sahip oluyordum.Hastalığımın sadece bir gölge gibi,aklımdan hiç çıkmıyor.

         Küçük yaşta çıktım,bu yola.İnsandım,insan kalmaya çalışıyorum.Engellerim yok sanırdım, eskiden.Anladım,kopya insan olmazmış. ..İnsan sadece fizik ötesi büyümezmiş.Ruhumda aç,sakat ve yalnız kalmış,meğer.....Kimsede bu şifa var mı yok  mu ?Gözlem yapmayı öğretti,bana bu hastalık.Cevabı bulsam bile,bu herkes için anlamlı olmayabilir.


          İnsanın başına ne gelirse, gelsin.Bunlar insanın dengesi ve vicdanın eseridir.İçimizde bir cesaret varsa bunu gereksiz yere harcamamalıyız.Zaten insan dünyadaki engeli aşarak, ancak kusursuz olur.Unutmayın,hatalarınızda ısrar etmeyin,yanlıştan dönmek,güzel bir erdemdir...

            Serzaf'tan bir öneri: Herşeyin başı sağlık olduğunu biliyorum. Özellikle korktuğunuz,aşaladığınız  ve dışladığınız bütün canlılar gibi olabileceğinizi unutmayın.Sizden maddi beklentileri yok zaten.Sadece onların hayatlarını zorlaştırmayın.

                Gelecek yazımda görüşmek  üzere....Teşekkürler .........
                         
                                                                                                                        SERZAF