/>
insanda iz bırakıyor . Nereye sarılsak bizim için çok geç olmuştur.Aklımızın kontrolü başkalarının eline geçmiştir. Ruhumuz bile bedenimizin içinde hapis hayatı içinde bulabilir.Böyle duygular ancak insanda ruhsal çöküntüler yaşatabilir.Yine de bu boşluklar beni etkilemez geri dönmez diyemiyorum.
Dünya düz diyenleri düşünürüm hep.Onların her zaman dünyanın sonuna gitmeye üşenenler olduklarını anlamaya başladım.Dünyanında sonunun başladığımız noktada bittiğini gözlemliyor insan.Tıpkı ayna gibi.Çünkü iki uygulama da başın sonu,sonun başlangıcı var.Bu çok tuhaf bir şey.
Kaşifler gibi meraklandırır beni hep aynanın diğer boyutu.Acaba biz mi aynanın içindeyiz,yoksa o bizim içimizde mi ? Benimki sadece biraz çocukluk galiba.Bunun cevabının sadece bir yansıma olabileceği okul yıllarında keşfettim.Ama yine de aklımda soramadığım ve bilmediğim düşüncelerin birçoğunun olduğunu, gelecekte keşfedileceğini hissediyordum.
Ayna ayna söyle bana bugün nerden başlasam, diye soranlar yok mudur? Bazen beni de böyle bir soru sarar içimi.Sorular soruları takipte, aynanın yansıttığı varlık ise başka bir aynanın içine kaynıyor.
Burda fazla birşeyler anlatsam bile saçmalarım galiba.Önemli olan şey kişinin başkası üzerinde etkisinin kendi karakteriyle uyuşması olduğu hissettirmek istedim.
Sözün özü sizde ayna gibi sadece dış görünüşe aldanmayın.Yoksa başladınız yere geri döner.Üstelik hayata zararla devam edersiniz.
Şimdilik bu kadar.Beni takip etmeyi bırakmayın.Diğer yazımda görüşmek üzere...........
