Her gündüzün bir karanlık tarafı olduğu düşünmek konusunda yalnız değilim, sanırım.Hayatımızdaki acılar bazen hayata dokunmamızı engelliyebiliyor.Düşler insana yol gösterirmiş.Dünya ise sadece bize boş bir sayfa sunarmış.İnsan bazen bu sayfayı boş bir heves için kullanmakta.Düşünmek istiyorum bazen.Ben bu boş sayfanın neresindeyim, diye.Herkes hedefe ulaşmak ister.Ama gerisi kayıp hayatlar romanı sanki.Ufkun çizgisini herkes görür.Akıllı olmak için hedeflerimizden ötesini düşlemeliyiz. Gelecekte ne olacağını bilemeyiz.Sadece yeni bir sabah için gözümüzü açarız,okumakta böyle. İnsan bazen ne kaybettiğini bilmez.Şimdi kaybettiklerimize dokunmaya çalışacağım...
Elimize geçen fırsatlar her zaman olmayabiliyor.Bildiğimiz ve güvendiklerimiz bile bizleri bazen doğru sonuçlara götürmeyebiliyor.Bazen kendimi tanıyamıyorum.Üzerimde hep bir eksiklik var, sanırım.Tepki gösteriyorum.Ama yanlışlar içinde buluyorum kendimi.İnanıyorum bir gün hedeflerime daha yakın olacam. Umarım, hayat bana yardım eder.
Hani bir gün yolun sonuna geldiğinizi farkedersiniz ya.Aslında bu kocaman bir yalandır.Sadece çıkmaz bir sokakta dolaştığımızın farkında olmayabiliriz.Bazen bu kadar çaresiz ve imkanlarımız böyle sınırlı olabiliyor.Aklımdaki hedefleri düşünürken sınırları kaldırmak istiyorum.Zorluklar ve hedeflerimi seçerken her zaman başka yolları ve imkanları aklımda bulundururum,bu yüzden.
Tabi, herkes çevresini ve imkanlarını zorlamak istemeyebilir.Hatalar insana hep ceza gibi yağsa da bazıları buna alışmış olabilir.İnsan istemedikçe onu düzeltemez veya başka şeylere yönlendiremezsiniz.Akıl hep kolay yolu ister.Ama bunun için yeni bir ufuk yeni bir fikir lazım.Eski hedefler bizi ancak başkalarının hayatlarına emekçi yapabilir.Tamam,size değerlerinizi değiştirin demiyorum.Sadece önünüze gelen engelleri bariyer olarak değil de;basamak şeklinde görün demek istiyorum.
Hayat fırsatları önümüze serer.Bize zaman verir o kadar...İnsanları zorlamaz.Sadece vaktin dolmasını bekler.Kimi erken kimi geç anlar bu fırsatları.Bazen insanda bir boşluk olur ya,işte daha geri dönüş yoktur.Bir gün gözü uzaklarda bir insanı görürseniz.Ona sorun: Bugün nasılsınız,diye.Genellikle şu cevabı belki duyarsınız: Kaybettim gençliğimdeki fırsatlar, kaybolan ufuklarından bana kalanlar. Eee,bir kapıdan girdik;diğerinden çıkacağız.Zaman gelmiyor geri,fırsatlar sadece vakit bulana dendiğiğini duyar gibiyim.
İnsanlar değişebiliyor, insanların ihtiyaçları da öyle.Zaman insana her zaman yeni ufuklar açabilir.Bunun yaşla alakası yok bence.İlk önce bir karar vermeliyiz ve pozitif olmalıyız.Engelleri düşünmek yerine kazancamız mutlu anları düşünmeliyiz.Belki, başarısız olabiliriz ya da zamanımız kısıtlı olabilir.Unutmayalım,önemli olan yoldan ayrılmamak işi aceleye getirmek değil.Bunun içinde yarının işini bugünden düşünmeliyiz.Söylediklerim zor gözüküyor.Çünkü bu bir alışkanlık meselesi.Birden olmuyor.
Kendin yapmalısın,herkesin hayatı kendine gibi sözler vardır hafızamda bazen.Herkes böyle düşünmek istiyor.Ben artık yeter diyorum.Fırsatlara dokunmak ve paylaşmak istiyorum.Herkesin gördüğünü değilde gerçekleri anlamak istiyorum.Kaybolan bir ufuk çizgisi var.Ama yeni keşfedilecek dünyalar da var,kanımca.Umudunu kaybetmeyenler için her zaman bir kazanç vardır,hatırlatayım...
Kaybolan fırsatlar geri gelebilir.İnsanların ön yargıları olmasa,tabi.Düşünmek yetmiyor sadece.Artık uyanmalıyız bu ömür bitmeden.Herkes aynı şeyi yapamaz ama bir kişinin yaptığını da herkes yapamaz.Çünkü herkes değerlidir.Kendimizi keşfederim yada kendimizi boşa harcamayalım...
Gelecek bir gün geçecek.Akıllarda kalan fırsatlardan birini değerlendirsek hayatımız daha renkli olur belki.Kaybolan ufuklarda geleceğimizi aramayalım,artık.Kaybettiklerimizi değil de hayallerimiz için bir şeyler yapalım.
Her geçen gün yeni ufuklara doğru gidermiş.Kendimizden ve geleceğimizden kaçmayalım.
Aslında kaybolan bir şey yok.Sadece biz yerimizde sayıyoruz.Artık harekete geçmeliyiz...
Umarım yeni ufuklar daha aydınlık olur.Yeni yazımda, görüşmek üzere...Ön yargılarnız sizi hedeflerinizden uzaklaştırmaz, inşaallah....
BY SERZAF
