Bir varmış toprak diğer yanım hayat,
Gömleksiz bir çocuktum hayat beni sardı.
Kokladım hayatı beni besledi,
İlk defa hayatı okudum,o büyüttü beni.
Sadece benim başıma gelen bir yol değil ki;
Aklın sınırları ancak hayatla sınırlı,
Düşünmek toprağı,filmi başa sarar gibi.
Hayatı bir nefes çekmek bağımlı yapıyor belki bizi.
Susuz toprak hiç çiçek açar mı?
Aklındaki sorular yoksa anlamsız mı kaldı?
Toprak şekillenir hayattın ellerinde,
Masa da kalmış ekmek kırıntıları...
Bir gün ďüşersin toprağa,dostlar vardır arkanda.
Hayat sadece senin aklındaki hoş bir sefa.
Sıra gelir kaderin gerçeği aklına,sen korkma!
Belki gittiğin yerde seni başka bir hayat bekliyor......;)
BY SERZAFK
